CHLORELLA czysta od toksyn

Substancje unikatowe

Sporopolenina

Substancja ta jest zawarta w środkowej części ściany komórkowej Chlorelli pyrenoidosy. Błonnik chlorelli ma dzięki sporopoleninie całkiem wyjątkowe działanie. Ściany komórkowe nieodwracalnie wiążą ze sobą substancje toksyczne, które są potem wydalane z organizmu drogą naturalną (przez stolec). Dr Liebke zajmował się badaniem oczyszczających zdolności chlorelli u ludzi cierpiących na zatrucia spowodowane przez (amalgamatowe) wypełnienia zębów. Stwierdził pozytywne wyniki. Sporopolenina jest unikatową substancję czyniąca z chlorelli wyjątkowy środek detoksykacyjny, odpowiedni dla nowoczesnego człowieka.

Chlorofil

W 1940 roku czasopismo chirurgiczne „Journal of Surgery” pisało o 1200 chorych, u których chlorofil przyspieszył gojenie ran. Warto zwrócić uwagę, że hemoglobina, barwnik krwi, ma (oprócz głównego elementu) taką samą strukturę jak chlorofil. Rośliny dzięki chlorofilowi żyją i oddychają, u ludzi poprawia obraz krwi, przyspiesza gojenie ran i chroni przed stanami zapalnymi. Poprawia także dotlenienie organizmu, przez co zapobiega powstawaniu środowiska infekcyjnego. Uzdrowiciele twierdzą, że zielony barwnik przechowuje energię słoneczną, która przekazuje nam mądrość i miłość. Nauka to potwierdza. Chlorella zawiera aminokwas tryptofan, z którego wytwarza się serotonina, hormon radości i szczęścia. Wraz ze spadkiem wartości serotoniny nadchodzi depresja i zmęczenie. Wieczorem organizm przekształca serotoninę w melatoninę i lepiej zasypiamy. Jest to godna uwagi zgodność nauki i intuicji.

Chlorella jest najbogatszym źródłem chlorofilu na naszej planecie.

Chlorellin

Chlorella nie działa tylko jako prebiotyk, ale ma także działanie antybakteryjne. Zawiera substancję nazwaną chlorellinem, która jest naturalnym antybiotykiem. W czosnku podobnie antybiotycznie działają substancje allicyna i ajoen. W odróżnieniu od antybiotyków chemicznych chlorellin przeciwdziała tylko organizmom patogennym, nie uszkadzając mikroflory trawiennej. Dlatego stosując wielkie dawki Chlorelli pyrenoidosy, można uzyskać przy chorobach zakaźnych także efekt antybiotyczny. Dr Liebke w przypadku infekcji zaleca „terapię szokową”, tzn. 3x dziennie do 50 tabletek (i kontynuować przez kilka dni). Często udaje się całkowicie powstrzymać infekcję albo co najmniej przyspieszyć leczenie.

CGF

Dr Fujimaki z Japonii wyizolował z chlorelli czynnik wzrostu nazwany CGF. Jest to najsilniejszy składnik chlorelli. Największe stężenie CGF ma Chlorella pyrenoidosa. CGF ma wyraźne działanie odmładzające i wzmacniające. Działa silnie „probiotycznie”, tzn. zwiększa szybkość wzrostu i jakość życia mikroflory jelit (ale także pochwy…). CGF aż 4x przyspiesza wzrost np. kultury acidofilnej! Probiotyki są ważniejsze niż same biotyki, ponieważ regulują środowisko, w którym żyje mikroflora. Stosując chlorellę, stwarzamy warunki do wzrostu korzystnych kultur bakteryjnych, które chronią nas przed chorobami cywilizacyjnymi, np. przed grzybicami.

Chlorella zawiera wiele różnorodnych substancji biologicznie czynnych. Jest wysokiej jakości paliwem i luksusowym pożywieniem dla naszych komórek. Chlorella produkowana jest w taki sposób, aby została zachowana jak najwyższa zawartość substancji czynnych, które są dla organizmu maksymalnie dostępne i dobrze się wchłaniają. Opakowanie Chlorelli zawiera 3 torebki po 110 g i ulotkę informacyjną. Masa całkowita opakowania to 330 g. BIO Chlorella posiada pełną certyfikację BIO.

Prace badawcze

Prace badawcze o działaniu Chlorelli pyrenoidosy

(zob. książki Chlorella pyrenoidosa i Dr. Chlorella)

Chlorella, Jewel of the Far East Dr. B. Johnsen, D.O., Ph.D., 1978

Chlorella Special Edition of Health World Magazine, 1989

Chlorella–Natural Medicinal Algae Dr. D. Steenblock, B.S., M.Sc., D.O.

Chlorella–The sun powered supernutritient and its beneficial properties, Michal Rosenbaum, M.D.

Algae, super healing qualities for body and spirit. Dr. med. Frank Liebke, 1998

Experience with the Medical Applications of Chlorella, Y. Yamagashi, M.D, Hoken Kaikan Clinic

The medical Applications of Chlorella., Yoshiro Takechi, M.D.

Chlorella Tablets. Yoshiro Takechi, M.D.

Treatment of Peptic Ulcers with Chlorella. Y. Yamagashi, M. Toikawa, R. Suzuki, T. Hara, F. Warita

Clinical Applications of Chlorella Preparations. T. Saito, M.D. ,T. Saito and N. Oka, M.D.

The Administration of Chlorella Extract, and the Physique and Physical Fitness of Elementary School Pupils. Department of Hygiene, Nagasaki University Medical School

A Chlorella Experiment with Maritime Self-Defense Forces Members

The Effects of Chlorella pyrenoidosa Preparations on Circulatory System Functions, Kanazawa Medical College, dalej także:

The Effects of Chlorella Preparations on Experimentally Induced Infections by the Acquired Immune Deficiency Virus

Effects of the Long-Term Ingestion of Chlorella Preparations on Alcoholysis and Other Liver Functions

Effects of Various Preparations Made from Chlorella pyrenoidosa Cells on the Defense Mechanism

Regulation by the Single-Celled Green Alga Chlorella pyrenoidosa of Imunological Competence in Mice with Cancer Tumors

Effects of Orally Administered Chlorella pyrenoidosa Preparations on Human Pulse Wave Velocity

The Antitumor Capacity, and Its Effects and Mechanism, of Neutral and Acidic Polysaccharides Derived from Chlorella Cells

Regulation of Heartbeat (Bradycardic Effect) by CGF

Effects of Long-Term Administration of Chlorella Preparations on the Advancement of Aging in Humans Laboratory Animals

Sok z Jęczmienia to potężny wzmacniacz odporności, zawierający silne przeciwutleniacze. Jednym z tych przeciwutleniaczy jest alfa-tokoferol, który może być odpowiedzialny za działanie przeciwnowotworowe rośliny.

„(…) choć jego mechanizm nie jest do końca poznany, to badania laboratoryjne wskazują że alfa-tokoferol wydaje się hamować kilka typów nowotworów, w tym białaczki, nowotworu mózgu i raka prostaty.”

Badanie, które zostało przeprowadzone na komórkach rakowych białaczki ( leczenie zostało wykonane na odwodnionym ekstrakcie z młodej trawy jęczmiennej) pokazało, że zginęły one niemal całkowicie. W kolejnym badaniu, ekstrakt hamował wzrost trzech typów komórek raka prostaty nawet o 100% (…)” Alan L. Goldstein, Ph.D., przewodniczący Biochemii Dept w George Washington School of Medicine i Nauk o Zdrowiu w Waszyngtonie. Badany był jedynie ekstrakt z trawy jęczmiennej, nie zaś suszone siano z jęczmienia.

Sok z Jęczmienia jest jednym z największych naturalnych źródeł enzymu dysmutazy ponadtlenkowej (SOD), czyli super enzymu, który niszczy szkodliwe wolne rodniki (większość SOD dostępnych na rynku jest wyciągiem z wątroby bydła.)

Sok z Jęczmienia zawiera również DIGI i P4D1 które sprawiają, że SOD staje się jeszcze bardziej skuteczny. (Odkrycie dr K. Kabota, Przewodniczącego Wydziału Farmakologii Science University of Tokyo.)

Uwaga: Nie wszystkie produkty jęczmienne (mielone siano jęczmienne lub suszona trawa) zawierają SOD. Istnieje on tylko w przypadku, kiedy sok poddawany jest specjalnej obróbce cieplnej, czyli suszony jest w maksymalnej temperaturze 31 st. C., aby zachował żywe enzymy).

Bio Jęczmień nie zawiera żadnych domieszek, jest czystym, naturalnym produktem. Rośliny są zbierane w okresie największej witalności, gdy wysysają olbrzymie ilości substancji odżywczych wprost z ziemi, wody, powietrza i słońca. Wysuszony sok z jęczmienia nie zawiera glutenu, nie jest pasteryzowany i jest maksymalnie wchłanialny. Opakowanie zawiera 300 g Bio Jęczmienia w plastikowym słoiku oraz ulotkę informacyjną.

Ważna rola w procesie starzenia

Sok z młodej trawy jęczmiennej zawiera także Glycosylisovitexin, 2′-0-GIV, który jest silnym przeciwutleniaczem, odkrytym przez Takayuki Shibamoto, Ph.D., profesora i byłego przewodniczącego wydziału Toksykologii Środowiskowej na Uniwersytecie California-Davis, który opublikował ponad 200 prac naukowych. 2′-O-GIV jest to isoflavonoid rozpuszczalny w tłuszczu i jest zdolny do zapobiegania miażdżycy tętnic. Badania pokazują, że może również odgrywać ważną rolę prewencyjną w procesie starzenia i mutagenezy oraz zapobiegać szkodliwości promieniowania UV. Testy wykazały, że 2′-O-GIV nie był obecny w suszonej trawie jęczmiennej, a tylko w najlepszej jakości suszonym ekstrakcie z tejże rośliny. (Hagiwara, H. Hagiwara, Shibota JAOCS, tom. 73, nr 5, 1996)

Suszony wyciąg z liści Jęczmienia  ma też ogromną moc doprowadzania naszego organizmu do równowagi kwasowo-zasadowej. Dla porównania szpinak ma zasadowość około 39,6 natomiast sok z Jęczmienia aż 66,4.

Ekstrakt z jęczmienia jest bogatym źródłem chlorofilu.

Chlorofil „poprawia pracę serca, wpływa korzystnie na układ naczyniowy, jelita i płuca.” Food Science for All, Nowa teoria Żywienia Sunlight , E. Bircher.

Chlorofil zapewnia nam ochronę przed zagrożeniami spowodowanymi przez promieniowanie UV oraz rentgenowskie. Eksperymenty w 1950 roku wykazały, że promieniowanie RTG któremu poddano świnki morskie, zostało unieszkodliwione natychmiast po dodaniu do jedzenia większej ilosci chlorofilu. Zwierzęta cakowicie odzyskały zdrowie. Badanie: „Wpływ diety na skutki biologiczne organizmu przed promieniowaniem” M. Larbque, experimental, 6:25, 1950 i dalsze badania na temat redukcji x-napromieniowania świnek morskich dzięki surowcom roślinnym, Instytut Armed Forces. NR 12-61 przez DH Calloway, WK Calhoun & AH Munson, 1961

Sok z Jęczmienia działa przeciwzapalnie, anty-wrzodowo, obniża poziom cukru we krwi i zwiększa wytrzymałość i odporność. (według dr Kazuhiko Kuboto, Ph.D.)

„OCENA MŁODEGO JĘCZMIENIA JAKO POTENCJALNEGO ŹRÓDŁA CENNYCH SUBSTANCJI ODŻYWCZYCH.”

Jedną z możliwości, żeby zrównoważyć w sposób naturalny wartość  spożycia dostępnego dzisiaj jedzenia, jest dieta wzbogacona o tak zwaną „zieloną żywność”, czyli świeże lub suszone produkty pochodzenia roślinnego.

Młode części roślin zawierają ogromne ilości witamin oraz prowitaminy, przeciwutleniacze i inne substancje biologicznie czynne. Oczywiście, jeżeli te rośliny hodowane są na dobrej glebie i podlewane czystą wodą.

Młody Jęczmień zawiera znaczne ilości wapnia, miedzi, żelaza, magnezu, potasu, cynk, ß-karoten, kwas foliowy, kwas pantotenowy, witaminy: B1,B2, B6, C i E oraz chlorofil. Jednakże, zawartość składników odżywczych wszystkich odmian jęczmienia zależy od tego, gdzie rośliny rosną, ważna jest jakość gleby, średnia suma opadów, a także technika zbioru (Droushiotis 1984).

Najwyższe stężenia składników odżywczych w młodej trawie jęczmiennej są możliwe tylko podczas kilku najważniejszych dla rośliny dni w każdym miesiącu.

Młoda trawa jęczmienna znana jest także jako źródło przeciwutleniaczy, a najważniejsze z nich to O-glikozyl, isovitexin, dysmutaza ponadtlenkowa (SOD), katalaza (CAT), witamina E, witamina C, i karotenoidy. (Bamforth 1983; Aruoma & Halliwell 1987; Kitta et al. 1992; Osawa i in. 1992; Nakajima et al. 1998; Acar i in. 2001; Janda i in. 2003; Lee i in. 2003).

Suplementy diety oparte na zielonych częściach roślin mają swoją tradycję, zwłaszcza w krajach Azji Wschodniej. Również w Stanach Zjednoczonych, jedzenie jest już uzupełniane Zieloną Żywnością, a w szczególności sokiem z jęczmienia.

Nie znajdziemy u nich mielonego siana jęczmiennego , tylko ekstrakt z jęczmienia, czyli wyciśnięty i odparowany w niskich temperaturach sok z trawy uprawianej w ściśle kontrolowanych warunkach. Badania przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych i Japonii wykazały, że wyciąg z młodych liści jęczmienia pomaga leczyć wiele z dzisiejszych chorób i zaburzeń zdrowotnych, takich jak otyłość, cukrzyca, zaburzenia krążenia, zapalenie stawów, niedokrwistość, nadmiernie wysoki poziom cholesterolu, problemy nerek i raka (Nishiyama i in 1994;. Shibamoto et al 1994).

Niezwykłą cechą produktów pochodzących z młodego jęczmienia jest ich zdolność do degradacji pestycydów fosforoorganicznych (Durhamet al. 1999).

Celem poniższego badania jest ocena zawartości wybranych parametrów odżywczych jęczmienia oraz  jego hodowli w wybranych warunkach glebowych i klimatycznych.  A w drugiej części : utrzymywanie poziomu składników odżywczych na odpowiednim poziomie i przetwarzanie ich na trzy różne sposoby: zamrażanie, suszenie sublimacyjne, suszenie płynu.

Badanie

Metody. Sucha masa została określona przez ocenę grawimetryczną (Davídek et al. 1981).

Białko: Zawartość określono metodą Kjehldal (Davídek et al. 1981). (…)

Aktywność enzymu superoxid dysmutazy był oceniany dzięki zastosowaniu zestawu Ransod. Zestaw ten (Brytyjska firma Randox) jest przeznaczony do analizy aktywności SOD w próbkach krwi. Dokonaliśmy niezbędnych modyfikacji poszczególnych faz postępowania, szczególnie przygotowanie próbki, odpowiednio do zastosowanego materiału roślinnego (Belcrediováet al. 2006) w celu oceny aktywności katalazy spektrofotometrycznej. Metoda opiera się na pomiarze spadku absorbcji przy 240 nm (Bergmeyer1970).

Wniosek

Wyniki tego badania dostarczają informacji, które mogą pomóc w wykorzystaniu ekstraktu z jęczmienia w postaci unikalnego i całkowicie naturalnego źródła cennych odżywczo substancji. Testy z tymi substancjami charakteryzują młode rośliny jęczmienia uprawiane w 2005 roku, wysiewane w dwóch miejscach i zbierane w trzech fazach wzrostu.

Analiza zawartości witaminy C, wszystkich polifenoli, kwasu ferulowego, monosacharydów, aminokwasów i oznaczanie aktywności katalazy przyniosły dane wskazujące, że jest to cenny materiał roślinny, na którym warto kontynuować bardziej szczegółowe badania.

Wyniki wskazują również, że zawartość substancji odżywczych, które są silnie uzależnione od fazy wzrostu. Zależność od odmiany jęczmienia i siła wzrostu wydają się mniej ważne.

Badania:

Acar O., Turkan I., Ozdemir F. (2001): Superoxide dismutase and peroxidase activities in drought sensitive and resistant barley (Hordeum vulgare L.) varieties.

Acta Physiologiae Plantarum, 23: 351–356.

Aruoma O.I., Halliwell B. (1987): Superoxide dependent and ascorbate dependent formation of hydroxyl radical from hydrogen peroxide in the presence of iron. Are lactoferrin and transferrin promoters of hydroxyl-radical generation? Biochemical Journal, 241: 273–278.

Bamforth C.W. (1983): Superoxide dismutase in barley. Journal of Institute of Brewering, 89: 420–423. Belcrediová N., Ehrenbergerová J., Havlová P. (2006): Enzym superoxid dismutasa v zrnu ječmene a sladu. Acta Universitatis Agriculturae et Silviculturae Mendelianae Brunensis, LIV, No. 2: 7–14.

Bergmeyer H.V. (1970): Methoden der Enzymatischen Analyse. Verlag Chemie GmbH, Weinheim:

273–282. Davídek J., Janíček G., Pokorný J. (1981): Laboratorní příručka analýzy potravin. SNTL-ALFA, Praha: 117–185.

Droushiotis D. (1984): The effect of variety and harvesting stage on forage production of barley in low rainfall environments. Journal of Agricultural Science, 102: 287–289.

Durham J., Ogata J., Nakajima S., Hagiwara Y., Shibamoto T. (1999): Degradation of organophosporous pesticides in aqueous extracts of young green barley leaves (Hordeum vulgare L.). Journal of the Science of Food and Agriculture, 79: 1311–1314.

Holasova M., Fiedlerova V., Roubal P., Pechacova M. (2004): Biosynthesis of folates by lactic acid bacteria and propionibacteria in fermented milk. Czech Journal of Food Sciences, 22: 175–181.

Janda T., Szalai G., Rios-Gonzales K., Veisz O., Pldi E. (2003): Comparative study of frost tolerance and antioxidant activity in cereals. Plant Science, 164: 301–306.Kitta K., Hagiwara Y., Shibamoto T. (1992): Antioxidative activity of an isoflavonoid 2”-O-glycosylisovitexin isolated from barley leaves. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 40: 1843–1845.

Lachman J., Hosnedl V., Pivec V. (1997): Changes in the content of polyphenols in barley grains and pea seed after controlled accelerated ageing treatment. Scientia Agriculturae Bohemica, 28: 17–30.

DALSZE BADANIA:

Lee S.H., Jew S.S., Chang P.S., Hong I.J., Hwang E.S., Kim K.S., Kim K.T., Sung H.L. (2003): Free radical scavenging effect and antioxidant activities of barley leaves. Food Science and Biotechnology, 12: 268–273.

Miller N.J., Rice-Evan S.C., Davies M.J., Gopinathan V., Milner A. (1993): A novel method for measuring antioxidant capacity and its application to monitoring the antioxidant status in premature neonates. Clinical Science, 84: 407–412.

Moore S., Stein W.H. (1954): Procedures for the chromatographic determination of amino acids on four per cent cross-linked sulfonated polystyrene resins. Journal of Biological Chemistry, 211: 893–906.

Nakajima S., Hagiwara Y., Hagiwara H., Shibamoto T. (1998): Effect of the antioxidant 2”-O-glycosylisovitexin from young green barley leaves on acetaldehyde formation in beer stored at 50°C for 90 days. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 46: 1529–1531.

Nishiyama T., Hagiwara Y., Hagiwara H., Shibamoto T. (1994): Inhibitory effect of 2”-O-glycosyl isovitexin and ?-tocopherol on genotoxic glyoxal formation in a lipid peroxidation system. Food and Chemical Toxicology, 32: 1047–1051.

Orsák M., Lachman J., Pivec V. (2000): Effect of UV-A and gamma-irradiation on the polyphenol levels in barley and pea seeds, seedlings and plants. Scientia Agriculturae Bohemica, 31: 181–196.

Osawa T., Katsuzaki H., Hagiwara Y., Shibamoto T. (1992): A novel antioxidant isolated from young green barley leaves. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 40: 1135–1138.

Shibamoto T., Hagiwara Y., Hagiwara H., Osawa J.(1994): A flavonoid with strong antioxidative activity isolated from young green barley leaves. American Chemical Society, Washington, ACS Symp., Ser. 547: 153–163.

Spackman D.H., Stein W.H., Moore S. (1958): Automatic recording apparatus for use in the chromatography of amino acids. Analytical Biochemistry, 30: 1190–1206.

Zadoks J.C., Chang T.T., Konzak G.F. (1974): A decimal code for growth stages of cereals. Weed Research, 14: 415–421. Received for publication July 13, 2006 Accepted after corrections October 27, 2006

Żródło: http://www.agriculturejournals.cz/publicFiles/00089.pdf

BADANIA DR NAUK MED. M. LACINY 2002-2006 (ZOB. „KSIĘGA O NAPOJU Z TRAWY 2.”)

Enzymes and Enzyme Therapy. Cichoke, Anthony J., D.C. New Canaan, Conn.: Keats Publishing, Inc., 1994, p5ff.

Green Barley Essence. MUDr. Yoshihide Hagiwara, New Canaan, Conn.: Keats Publishing, Inc., 1986, p.8ff.

The Purification Prescription. Hendler, Sheldon, Saul, MUDr., Ph.D New York: William Morrow&Co., Inc., 1991, p.216

Amber Waves of Grain. Jack, Alex a Gale. . New York: Japan Publications, Inc., 1992, p.102.

Výživa & chiropraxe. Anthony J. Cichoke, MA, DC, DACBN

Možnosti potlačení aterosklerózy pomocí flavonoidů izolovaných ze zelených výhonků ječmene. Takashi Miyake, Yoshihide Hagiwara, Hideaki Hagiwara,Takayuki Shibamoto

Zdraví prospěšné účinky 2″-o-glykosylisovitexinu. Dr. Shibamoto, 10. březen 1999

Biochemický a biologický výzkum výtažku z mladých ječmenných výhonků. Alan L. Goldstein Washington, D.C.

The Complete Book of Juicing, Michael T. Murray, Rocklin, CA: Prima Publishing, 1992

Antioxidative Activity of an Isoflavonoid, 2″-O-Glykosylisovitexin Isolated from Green Barley Leaves, Kitta K, Hagiwara Y, Shibamoto T, Journal of Agricultural and Food Chemistry, 40 (10): 1843-1845 Oct 1992.

Edible plant extracts modulate macrophage activity and bacterial mutagenesis. Benjamin Lau, T. Yamasaki, Intl Clin. Nutr. Rev. 12(3), 1992.

Mladý ječmen a laboratorní nálezy. MUDr. M. Lacina, pro Green Ways r. 2002

Komplet studiów i artykułów medycznych jest do zdobycia u doradców